No, Not The Finger!

Stupid.
Stupid talaga ako.

Nakakaasar, sinira ng isang daliri ang christmas ko. Nakakahiyang i-blog... malamang burahin ko sa facebook ito pagkatapos, pero narealize ko'ng it has been a while... Sobrang tagal na nga hiindi na ako sanay.

No wonder DIRTY FINGER ang tawag sa kanya.
Hindi ko alam kung dapat ikwento ko pa sa inyo... like how am I gonna know only trustworthy people read my blog? GUYS WHAT I AM GOING TO TELL YOU IS VERY PERSONAL HA.

I'm no NSAIDs for the past 2 days. So yes, bangag ako. (Sa mga hindi nakakaintindi, NSAID means Non Steroidal Anti Inflammatory Drug. Ponstan, Biogesic, etc. OTC lang naman--over the counter)

Kasalanan ng isang daliri.

At ng malamig na panahon.

At ng porn.

Oo, kanina pa leading itong kuwento ko, hindi ito wholesome, so kung nagmamalinis ka, putangina, nakita mo nang nang bago mo pinasok tong blog na to may WARNING na e. kinlick mo pa din ung kulay kahel na buton, malandi ka, ayaw mo lang aminin! Oy, hubarin mo na yang kaipokritahan mo't magbabagong taon na!

Echuserang froglet 'to ah.

Eniwey. So isang umaga ay nalibugan ako at nabitin, kasi kailangan ko pang maghanda for work, kasi nga 3 oras ang byahe di ba? Kaya't pumasok ako sa banyo at nagsimulang maligo.

Hindi pa din maalis sa isipan ko ung nakita kong nagchuchukchakan sa porn na napanood ko sa net... yung mga tipong up and down talaga ang lalaki sa flagpole ng kachorvang guy. Umaatikabong pumping scene, at kung makikita mo lang ang mukha ng lalaking chinochorva, sarap na sarap siya.

BIhira akong ma bottom nung nakikipag jowa pa ako. Isang bf lang ang naging exclusive na top sa akin. Pero natatandaan ko (yata) na nag enjoy din ako na tumuwad minsan.

So i tried lathering the lower part of my body and inserting a finger up my ass.

Ouch.

Nilabas ko ulit.

A few minutes, nabihis na ako. Parang masakit pa din. Maya maya ay bumibili na ako ng Ponstan at habang nasa work, mayat maya na ako lumaklak... Until now, medyo namamaga pa din.

I remember ganito din nung una kong pumayag magpabiyak.

Naalala ko na bakit ayoko.

At para sa inyo na mga nag-iisip ng malasya...

OO MASIKIP ANG BUTAS KO.

Leche.

"Kung Ayain Kita, Papayag Ka Ba?"

No it's not what you think!

This morning, sanhi siya ng pamumula ng mukha ko kahit hindi ko kaharap ung kausap ko. Sobrang ampangit pakinggan nung sinabi ko yun, it's like... Basta, natakot ako baka akalain nung kausap ko, may pagnanasa ako sa kanya, worse, maoffend siya sa akin. I highly regard this person pa naman.

A year ago, i had this unfinished novel na pinagdaanan na ng maraming taon hindi ko pa din natatapos. Hindi ko siya matapos kasi ang original ending ko dito ay happy ending. Sa mga nagdaang mga pangyayari sa buhay ko, nabago ang aking pananaw at hindi ko na alam kung anong ending ang gagawin ko sa kanya.

So I was assigned to make a short film about st Francis para sa church, last year nga un. OK naman. Narealize ko na pwede ko ngang gawin yung inbiisip kong novel, itranslate ko na lang sa film.

Eto ang problema. Artista.

Nung nagshu-shoot kami ng short film, meron kami lahat e, may pedeng gumawa ng score, edit, sfx, ako magdidirect, pero artista... hilaw pa. Ang pool namin ng taent 12-17 years old. Kumusta naman e ang age bracket ng mga main characters ko 25-30 years old.

So naghanap ako ng characters.

Wala ako mahanap na taong papasa sa main character ko. Based sa akin ang main character at hindi ako willing na magplay ng sarili ko. madami na anireto sa akin na willing daw... Wala ako mapili, I felt loike, "Ganito ang pagkakakilala ninyo sa akin?" i was a little dissapointed sa ilan, and a little offended sa iba.

Well maybe i found him pero "papayg ba sya kung inaya ko siya?"

Samahang Malalamig ang Pasko

Last year, may friend ako'ng nag-create ng group sa Facebook.

You guessed it, "Samahang Malalamig ang Pasko."

This year, malamig pa rin ang pasko ko, pero ang pasko niya, hindi na. I was kinda sad nung nalaman ko'ng hindi na siya single. I was contemplating something loong after nanlamig na sa akin ito'ng taong ito.

Yep, he made it sa list ng "Ones Who Got Away."

Well, not really. If you were looking for companionship, he's gonna be the right one for you. If you wanna be a bit more stable than most guys I know, perfect, the guy had businesses. Caring, check, sweet, yeah.

I didn't like how he was depressed at times, but hey, I'm depressing too... Which kinda makes it more reason not to be together...

Anyway, here I am. I'm kinda lost. I've never been this longing for TLC as I ever was in the past 3 years without a partner.

Natatakot na ako sa mga napapantasya ko. (Read http://gooeyboystwistedtales.blogspot.com/) Pagrabe na ng pa-grabe ang mga sexual fantasies ko. Harapan na akong makipagtitigan sa mga nakakasabay ko sa bus at MRT kapag trip ko. Anyway, ang reason ko, "Naiisip naman nila na naiisip ko yun e."

So fuck it.

Tinitingnan ko lang naman e. Pag pumikit na ang mga mata ko, saka na ako nagkakasala. Pagkakasalang ako lang naman ang gagawa, hindi sila kasali kahit sila ang laman ng episode na iyon.

I'm just happy may nakikipag usap pa din sa akin sa FB chat kahit nasasabi ko sa kanila na i like them.

Although asahan mo yun, baka huling beses na nila ako paunlakang makipag usap sa kanila.

Hindi ko pa din matanggal sa alaala ko yung time na natulog ako sa tabi ng pool at inubos ng mga lamok kasi ayaw akong patulugin sa room ng mga babae, at ayaw akong patulugin sa room ng mga lalaki.

At my age, naghahanap pa rin ako ng tatanggap sa akin.

At my age, wala pa din akong peace of mind.

Although mas mahal ko na ang sarili ko. Pucha, ikaw ba naman ang lokohin nang paulit ulit, ke pamilya, syota o kakilala lang. Poprotektahan mo na ang sarili mo kahit papaano. Masyado nang busabos ang puso ko. Sawa na akong inaakusahang madamot o walang pakelam para lang makuha nila gusto nila.

Kelan ko ba huling nakuha gusto ko mula sa ibang tao?

Oo. Wala akong aasahan kundi sarili ko.

Kahit sa sex. Pardon me kung magpapaka sex maniac na naman ako sa sasabihin ko, pero ako lang ang nakakapagbigay ng satisfaction (kung matata-wag mo ngang ganun) sa sarili ko.

Me. Me. Me.

Kung malamig ang pasko mo, bumili ka na lang ng mas magarang jacket. Wala kang kayakap, bili ka ng memory pillow. Better yet, thermal blanket kung malamig talaga. Gusto mo ng kausap? Gawa ka ng sock puppet.

O bili ka ng doll na nagsasalita.

Gusto mo buhay ang nayayakap mo? Bili ka ng aso.

Tutal, ang pera naman ay maamo sa marunong maghawak nito, at at least yun, matututunan... E di padami ka na lang ng pera kesa pipilitin mo ang ibang tao na mahalin ka. Kaya mong bilhin ang serbisyo ng isang tao pero hindi mo mabibili ang katapatan nito.

Ang bitter ng Pasko, ko, oo. Pero nangungulila ako e, and I seem to have an impression that ether nobody cares, or they're even annoyed that I voice it out.

Well I don't care, too. These are MY feelings and it's MY choice how I manifest it. This is sooo much better than taking it on my job and losing it. Kaibigan ko ang trabaho ko. And it is the only thing I have that gives way to things that make me happy.

because money loves me back.

Sabi nila materialistic na daw ako.

Would you blame me? E inanimate objects lang naman ang pwede kong ariin. Wala namang puso na magpapaari sa akin, so what?

Kung hindi naman ninyo ako matutulungan, then SHUT IT. Kung naaasar kayo sa nagiging evolution or devolution ko, then what the heck are you doing?

Seriously.

Would you run up to me and tell me to shut up because you love me and it's not true na walang tao para sa akin kasi nandyan ka?

No you wouldn't.

I'm tired of playing "guess what i'm feeling for you."

People tell me to take risks when I haven't seen anyone take a risk on me.

So why should I be the first one to make the jump? Sawa na akong tumalon finding out walang sasalo.

It won't happen anymore. I promise you that.

No I 'm not ok

What the heck do you plan to do about that?

Nothing.

I'm burned out at home and Im a little bit burned out at work.

I havent had a good time in over a year and I wanna get laid.

I spend 5 hours in traffic and I have so much pressure at work. When I get home I am expected to pay the bills and take my family out shopping. In between, they throw all sorts of tantrums.

I just want something for myself. Kaya ako bumibili ng pabango, ng gadgets, ng kung anu ano na akala ninyo nagiging maramot ako because I try to pamper myself, well GUESS WHAT, I DESERVE IT.

No fucking other person is going to deserve pampering as much as me, so fuck off and stop expecting meto fix things, coz I am through fixing stuff for free.

The Night Before Rest Day

Kagabi, natapos ang trabaho ko ng alas 8 ng gabi. First time in weeks ko ulit nakita si mushroom at ang ilan pang characters sa aking telenovela. Dinahilan ko na gusto ko agad mag online, at dahil 3 oras ang byahe pauwi ng Bulacan (yes. araw araw ay 2 oras papasok at 3 oras pauwi ang drama ko), nagkasya na ako'ng mag log in sa facebook sa macbook sa office using my Globe Tattoo.

Ilang ulit ko ding pinanood ang season end ng Glee. Sessionals na. Next season, Regionals na.

So comment dito, comment doon. At nang magsawa, nagplay ng movie. Naaliw naman ka
kami dahil isang di inaasahang kasamahan a opisina ang naglagay ng kopya ng "Little Mermaid" sa Macbook.

Sino daw? Haha. secret. Basta nagsisimula nan mag "beep beep beep" ang built in gaydar ni Mama.

Nagdadahilan lang ako magstay kasama ng mga nagna-night shift dahil ayoko umuwi. Boring. Ayaw ko gumimik. Ano naman ang mapapala ko dun? Marami ako makikitang gusto ko na hindi ko naman pwedeng hawakan, tikman o lawayan.

Titigas lang titi ko nang walang katuturan.

Nabanggit ko yun kasi naman si Paolo, inopen si Al Pacino. Yung monologue niya sa Devil's Advocate na "Look but don't touch; Touch but don't taste; Taste but don't swallow."

Kahit papaano naman, mas masaya ako dun kesa tumambay sa Gloria Jeans at wala naman makausap. Hindi naman ako makapag blog sa office dahil hindi ko nila-log ang notebook ko. Mahuhuli na naman ako ni Terminator na Romeo Obligado, ang hunky na guard namin pag gabi.

Pucha, buti sana kung ang parusa, papatuwarin niya ako tapos titirahin niya ako, antagal ko nang nmagnanasa sa kanya ano?

lols.

Maling blog ang napasukan ng comment na iyon ah.

Anyway, ayoko mang aminin, medyo na-miss ko na kasi ung mga tao'ng  naka night shift ngayon e. Natutuwa ako kay Paolo. Makulit, madaldal na para lang kayo nag iinuman pero walang alak. lols. Si Bing, na sarap asarin kasi game naman sa asaran, at si Lee... natutuwa lang ako. hindi ko alam kung bakit.

Asan si Mushroom? andyan lang  yan sa tabi tabi.

Excuse me. hindi pa rin ninyo ako pedeng paaminin sa mga crush rush na yan kasi totoo pa din ang rule: Hindi na ako kinakausap ni Burnt Sienna nang mabunyag ang kanyang pagkatao sa madla.

Hindi naman ako ang nagbunyag.  Merong nakafigure out, e wala naman talaga akong balak sabihin kahit kanino kasi hindi naman bading si burnt Sienna e... Si Arashikage, wala yang choice, kahit malaman niya, anonaman gagawin niya, hindi naman niya ako agent, kakantyawan lang naman siya hanggang either magkajowa ako, masisante ako o lumipat sya ng LOB. Enwei, crush ng bayan si Arashikage. So no one cares kung Tulo-Lway ako sa kanya.

Pero etong si mushroom... hindi ko alam e. hindi ko pa din sasabihin, tutal, resolved na ako sa sarili ko sa Universe na may ibang plano sa akin.

Wala na akiong pakelam sa love-love na yan o sex, o watever.

Kaputanginahan lahat yan. sayang lang sa oras. Hanggat may porn ok ako. Magkano ba dildo saka fleshjack ngayon?

Imaculada Concepcion

Buti na lang wala pa'ng artista ang gumagamit ng ganoong pangalan. Meron Assunta...pero Imaculada, wala pa.

May expression ako dati... "Mahabaging Ina ng Laging Saklolo naman o!" It never really caught on. Ewan ko ba kung bakit.

Bakit kapag pasko mas sikat si Santa Claus kesa kay Jesus? Aminin, pag nababanggit na merry christmas, mas naaalala mo ang regalo kesa magsimba. Korek? Pag bata ka, naeexcite ka at makakatanggap ka na naman ng mga bagong gamit; Pag matanda ka, namumuroblema ka dahil ikaw ang bibili ng bagong gamit para sa iba.

Kokak.

24/7 ang oras ng trabaho namin, nag aagawan sila kung sino ang magpa-file ng VL, inuusisa kung may shift, inuusisa na din kung sino ang ppobre'ng magpapasko sa opisina. Sa team namin, 3 araw ang hindi daw magpapasko. 2 padre de familia at isang soltera. Malamang wala din silang calls magdamag.

Suggestion ko nga, mag role playing na lang sila dun, tutal pwedeng may mag Mary, Joseph at Baby Jesus. O kaya, sila ang tumawag isa-isa sa mga customers at ramdom, greet sila ng Merry Chrisrtmas.

Napa-fast forward ata ang topic ko. Si Imaculada Concepcion ang topic nain sa blog na ito. Which goes back to the point, BAKIT HINDI NA SIKAT SI MAMA MARY?

Napadaan ako ng EDSA Shrine papauwi. No, hindi ako bumaba para magdasal. Nasa loob ako ng bus. Nangingitim na ang bronze statue ng Our Lady of Peace. Nung namatay si Cory, punumpuno ng yellow ribbons ang paligid ng simbahan. Ngayong feast day na naman ni Mama Mary bukas, wala na namang kinang ang Shrine. Lahat ng tao nagmamadali. Natabunan na siya ng mga flyovers at mga highrise. Mas marami pang tao na nakatambay at bumubooking sa mall kesabisitahin siya.

Nagmamadali ang lahat ng mga tao at nakalimutan na siya. Napagiwanan na siya.

I sooo know how that feels.

May magbasa kaya ng blog ko kung si Mama Mary ang topic ko? May magattempt kayang mag comment kung hindi na sex ang ipinuputok ng butsi ko? Pano kung isang araw, nagpipreach na ako ng tngkol sa Diyos at inaaya na ang mga tao na magsimba?

Sensya na, sasabihin na naman ninyo, sa tagal ko nang hindi nagsesex, nagkaganito na ako.

Lumaki ako sa harap ng altar. I spent 15 years serving at my local Parish. Ang nanay ko, araw araw nagsisimba. May mga pinsan akong pari from both sides. Si Kuya Ding, Rector ng Manila Cathedral. Sya din sana nagbigay ng last rites sa Daddy ko kaso naunahan siya ng Chaplain ng hospital. Pinagmisahan na lang niya sa bahay ang Daddy nung burol niya.

So, hindi ninyo alam ang side na yun ng buhay ko ano? Hndi ninyo alam na ang unang babaeng minahal ko, nagmadre. Hindi rin ako agad nakaget over dun. Matagal akong hindi nagsimba. nang namatay ang Daddy ko. Feeling ko iniiwanan nila ako palagi.

Alam ng ex ko ang mga sentimyentong yun, pero iniwan din niya ako.

Araw araw, nakikita ko si Mama Mary sa EDSA.

Bukas maggi-greet ako sa kanya ng happy feast day.

Alam mo ba na Feast day din ng pilipinas ang Feast ng Immaculate Concepcion? Siya ang patron saint ng bansa natin. Parang flag bearer natin sa Roma. Kaya nga ang Manila Cathedral ay Shrine to the Immaculate Conception e.

Di mo din alam yun, ano? Alam mo lang, magandang gumimik at mag date sa Intramuros.

Mr. Palmer

I have this insatiable urge to go against who you are and just screwing with it, but you can't. All around me, I see, hear and just plain basically perceive, people who do it. Every nerve in my body wants to do it, but my miind is scaring me to bits about losing my soul.

Yeah, I know that's harsh. I don't mean that people who do it don't have souls. I bet you do. I bet you love the person you're doing it with, too. Maybe.

But Mr. Palmer isn't cutting out as he used to be.

First of all, Mr. Palmer doesn't have a mouth. Mr. Palmer doesn't have a tongue. Mr Palmer doesn't call me by name. Mr. Palmer can't kiss my neck or lick my ear and Mr. Palmer can never hug or hold me while we're doing it.

Secondly, Mr.  Palmer doesn't cuddle after we do it. Mr. Palmer will not tell me I was great. Mr. Palmer will not ask me to try diffferent things. Mr. Palmer doesn't have room for improvements. Mr. palmeer will only do what I ask him to do. Mr. Palmer will never be spontaneous.

Everyday I'm cheating on Mr. Palmer. Every cute guy I see on the street, sit beside to on the bus, or see at work looks like a great replacement for Mr. Palmer. I start imagining these people naked and doing what Mr. Palmer ought to be doing.

But in the end, it will be Mr. Palmer I go to bed with. He was my first partner, and perhaps will be my lifetime partner if I believe what someone told me a while ago.

He said "Maybe the universe has other plans for you."

Which I interpret as "You're never gonna get laid, you dimwit; just get a life you f*ckin' idiot."

And I do get a better life than most people i know. I have kids I never helped conceive, People adore me to a point that makes me sick, and people do want me. The problem is wanting most of them back.

And I have Mr. Palmer.

All I neeed to do is give Mr. Palmer looks and personality.
 

Let's see... Mr. Palmer is tall and buffed. He can look nice and clean with a hint of a 5 o'clock shadow in a suit and tie, or as grimy as a grease monkey in a tank top and whitey tighties. He has a huge cock... about the size of my index finger and ring fingers put together. He sucks really good. He rams my dick far inside his imaginary throat. Mr. Palmer swallows. He likes my cum. He is an excellent bootom, and he knows how to apply the right pressure in the right places. He doesnt mind seconds, or long slow fucks. I've never sucked his dick. I just imagimed it looked the same as mine.

All this description is worthless, since I can simply change my mind and change his appearance.

Mr Palmer is smart. But not too smart for me. His First name is Jack and his middle name is Colby, which makes his Full name Jack Colby Palmer.

I'm tired of Mr. Palmer. He doesn't even have the warmth of a human being.

But I'm stuck with him because "The universe has a different plan for me."

With all due respect, the "universe" doesn't need to get laid.

Basta Luwa ang Mata, MALIBOG

Wala lang. May mama na nakasabay ko sa FX, may katabing babaeng maganda, nakatulog si girl, kung makatungin talaga si luwa-mata, parang kinakantot na nya ung girl... tapos hinihimas niya ung balls niya.

Kadiri.

Come to think of it, luwa ang mata ng ex ko.
Lookie:

KADIRI.

Regrets

Screw it.

I regret having come out. It is the single worst thing that has ever happened to me apart from what I've been telling you.

Coming out LIMITS you. Instead of being this private p[erson who occasionally has flings from the same sex, it gives you a label.

It brands you to the core. It sets you apart like a scarlet letter.

I remember being told they didnt like me because I acted straight but still I tell people I'm gay. I mean, i don't volunteer the information, for crying out loud, but when I'm asked, I don't give it a second thought.

Until now.

People don't want me in their facebook accounts because my blog gives them an impression. I'm out.

They do not know me, they do not know the sound of my voice, or my mannerisms when i speak. They know nothing about my stuff. All they see are my rants.

And gay people do judge other gay people. And they get the goods.

Because at one point, their partners aren't embarrassed to hang out with them.

Sure.

Society has it's rules. And not all of us can make sacrifices. But heck, being the bigger person isn't fun.

I was speaking to a few friends about this... How in the world are these gay rights activists going to pull it off?

Inequality exists even in the gay community.



I don't need a shoulder to cry on. I'm not that emotional about it. I was just... SHOCKED... And extremely sad for the gay community.

I was denied invitation to a facebook account NOT by a straight person but another gay man.

He says it is pathetic.

I said no comment.

Well, hell, yeah, I lied. i AM pouring my heart out right now.. He's not going to see this on my faceboook page anyway.

Well... there. That's my 2 cents worth.



once nag outing kami 2 ang kwarto- isa para sa mga babae at isa para sa mga lalaki. Ang mga bading sa kwarto ng mga babae natulog.
Ako sa tabi ng pool.
Bakit?
Kasi ayaw ng mga lalaki katabi ako baka gapangin ko sila; Ayaw ng mga babae na katabi ako... lalaki pa rin daw ako.

Tol paano mo naman ako papaniwalaain na katanggap tanggap ako.

Nang-iinggit Ka Ba?

Minsan talaga nakakatuwa na may mga tao'ng nagbabalita ng magagandang nangyayari sa buhay nila. Natutuwa tayo para sa kanila. We wish them well, we say we're happy for them. All GMRC types of answers.

Well, this is my blog. and I'm throwing all kaplastikan out of the window when I'm here.

There was this guy who up until this weekend was asking me kung pwede maging first BF niya. Of coourse I DIDN'T say yes. Ano ako SIRA? Una ang layo-layo niya pangalawa hindi siya sure sa sexual orientation niya, pangatlo, gagawin niya akong BOTTOMESA.

The nerve.

Pero cute siya. tapos sweet naman. Tapos panay ang text, tinawagan ako buong magdamag nung miinsan.

Taops biglang SILENCE.

Texted this morniing na miss daw ako. Malamig daw ngayon, abi ko, oo nga, gusto ko sana siya tawagan kagabi pero nahihiya ako.

Sabi niyta may ka sex daw siya kagabi.

KABOOM.

Sumisigaw ang HULK sa loob ng utak ko, "E BAKIT MO PA AKO TINETEXT, LANGYA KA."

sinagot ko na lang na "Ah thats nice... ako 2 years nang wala.'

Pagdalaw na lang daw niya sa Manila.

Sa loob-loob ko, "No Thank you na lang."

And he won't be expecting na sasagutin ko siya ano? GAGO BA AKO? Hndi daw siya Bi or gay... E paksyet, MAS MADALAS PA NGA SIYA MAKIPAGSEX SA LALAKI KESA SA AKIN E.

So tell me, tingin mo, magkakaroon ako ng gana pumasok sa relationship with people like that walking around?

Ang sad part is he wasn't the first one I encountered like that.

Kagabi, kausap ko si "Santa". No, not the real Santa, its a guy who shows up as Santa sa Malls. Sabi ko, kaya kaya niya bigay yung wish ko.

Santa, hindi yata kaya ng powers mo, e... (ngawa).

Patayin si Barney, ang baklang malanding dinosaur!!!

POSERS

Madaming gwapong lalaki sa kahit anong social networking site ang galit  na galit sa mga posers. Sari-saring Shoutout, status message at headliones ang nababasa ko na tungkol dito. Huwag daw kausapin si ganito dahil hindi niya picture yun. Wag i-add ang isang certain profile because it is not him daw. This is a phoney, that guy is a liar... This person is using another guy's picture on his profile. Using my friend's profile, using my bf's profice picture... etc etc etc.

E bakit nga may poser?

What comes into the mind of someone online to post a profile picture of someone else? What drives a person to misrepresent himself in a way that is outright deceiving? BAKIT ATE?

BAKIT?

In the same way na  bakit may mga products sa commercial na nagmimisrepresent din minsan. Bakit sobrang sarap tingnan angmga lintek na hamburgers sa mcDo at Jollibee samantalang less appetizing ang mga ito sa tunay na buhay? A subtle form of misrepresentation din naman yun ah.

Sabihin nating si Chatter A ang poser at si Chatter B as isang uber gwapong model na super choosy.

Chatter A tries to ding/nudge Chatter B.

Chatter A: Hi
Chatter B: ASL?
Chatter A: 30 m isla puting bato
Chatter B: Ang layo naman
Chatter A: Isang baranggay lang sa Tondo po yun.

Kinilabutan na si Chatter B sa word na "Tondo" Words like gosh, ew and never appear in bubbles sa ibabaw ng ulo ni Chatter B, just above sa mga spikes sa buhok niya, syempre para hindi pumutok ang bubbles. Pero teka, baka naman cute, e di invite him over na lang.

Chatter B: Cam ka?
Chatter A: (nasa cafe lang) wala e.
Chatter B:Ok pic, meron?

At this point, ipapadala ni Chatter A ang profile page niya sa friendster, facebook o myspace. Makikita ni Chatter B na hindi kagandahan si Chatter A.

Hindi na siya magrereply.

Take note na wala ni isang pioece ng information na nakuha si Chatter A kay Chatter B.

He feels cheated, he feels used. He fells like a pioece of panis na chicken in the market na nilapilapirot, inamoy amoy at dinutdot dutdot bago i-declare na unfit for public consumption.

At take note, sa buong magdamag na naka online siya, puro ganito ang eksena.

Ang remedy ni Chatter A... kumuha ng isang kapani-paniwalang litrato at angkinin ang isang identity na hindi kanya. Nag eedit din naman ang mga tao ng litrato sa photoshop, e di iphotoshop na niya ang buong resume niya.

Speaking of resume, madami rin ang gumagawa nito sa kanilang resume.

Lo and Behold! A POSER IS BORN.

Kada isang guwapong choosy na nagreject sa isang pobreng bakla na gusto lamang silang makausap at maging kaibigan ay mga 4 o lima sa isang araw. kung gaya ng sinasabi ng marami na madami na daw gwapong bakla ngayon, e di times 4 pa ang maaaring maging POSER katulad ni Chatter A.

Tapos ito ding mga gwapo'ng ito ang magrereklamo dahil litrato nila ang ninakaw ng POSER na ito at kahit na identity nila ay nahiram nang walang paalam.

Tayo din naman ang nakagawa ng mga Halimaw sa lipunan natin e. Ang mga giinagawa natin sa hangin, naging mitsa ng global warming na nararanasan natin. Ang mga sakit na nirereklamo natin, gling sa mga basura at bad habits natin.

Kahit ang mga POSERS, gawa ng bad habits online.

Sabi sa akin ng boss ko: Huwag kayong magreklamo sa isang problemang kayo rin ang gumawa.

May posers kasi kahit anong gasgas ang gawin natin sa kasabihang "Ang busilak na kalooban ay kagandahamng maipagmamalaki,"  ALAM MONG BULLSHIT yun e.

Unang titingnan sa iyo kung kagandahan ka. Tapos titingnan sa porma mo kung may pera ka... tapos saka pa lamang susubukan kung magaling ka sa kama. Yang ang standards lalo ng mga bading. Hindi na uso ung mga baklang arlor na pag aaralin ka, bibigyan ka ng matitirhan, bibihisan ka... Sa panahon ni Belo at Calayan, magaganda na sila at successful... parang mnga babae, may pinaglalaban na rin silang gay rights. Powerful na ang ilan sa kanila at nagdedemand na ng respeto.

Pero Mare, sumosobra na ang pagigng mapili mo. Hindi meat market ang internet.

Gusto mo ng model, sa TAO office ka mag antay ng BF, wag online.

Hindi totoong may mga taong hindi impressionable. May first impression, 2nd, 3rd... etc... may isang point na magkakaroon ng lasting impression sa iyo... hindi nga lang palaging 1st yun.

Pero palagi pa rin magiging factor kung gwapo o maganda ka. Hindi pa ako nakakita ng isang taong naghabol sa akin na hindi nagsabi na cute ako sa paningin niya. Wala pang nagsasabi sa akin na, alam mo, panget ka pero mahal kita e

Wala.

POSERS... hindi pa din ako kampi sa inyo, pero hindi rin ako kampi sa mga nakapaglikha sa inyo.

Some Days

Some days I'd just want to quit what I'm doing and go elsewhere.

That's when you think you're on leave because you want to get some rest for a couple of days and then everyone at home decides to stay in as well. and let you takle care of all the whinies, and the "kuya-did-this, "and "lola-got-mad-that" I tell you it's insane.

Then you log into your favorite online accounts to let off some steam, blog, perhaps chat with a couple of friends and maybe view some porn. (So ok, PORN was on top of my list, so shoot me.) And lo and behold, a stranger whom you accepted an invite from on your messenger steps in and asks "ASL"

of course I was well bred. I answer promptly, and ask how about you?
And they reply CAM?"

Sorry whrong answer.

Besides. I didnt even have my cam on, and he was messaging me from YAHOO. I was on LIVE MESSENGER. There are no cam options.

God i hate stupid horny people with no sense of courtesy.
MONSTERS, they are.

I mean, I'm TIGANG. Yes, I'm sexually frustrated. But I'm not a sex predator.
I dont throw my values out the window just because I'm HORNY.
Yes I piss everyone off because I want quality in my real life to make up for the absence of sex or even romance.

There's a difference.
And it's these MORONS on the web with their demnands of ASL and PICS and CAM who ACTUALLY GET OFF!

But of course, their brains aren't that hard to satisfy... they're ONE CELLED ORGANISMS to begin with. Guys, is there ANY way to delete these 2,000 plus strangers on my Live messenger?

It was a mistake EONS ago. I added all my facebook emails onto Live chat and it fucked up everything bigtime. People I have deleted months ago are now showing up asking who I am... well i'd like to know, too! coz they were the ones who added me in facebook to begin with, then NEVER made contact again.

Now they ask me who I am.

Well the fuck I care. Once they ask, they get BLOCKED. OK?
AND THAT HOLDS TRUE FOR THESE SEX HUNGRY CAM HUNTERS WHO THINK THEY CAN SIMPLY ASK PEOPLE TO JACK OFF IN FRONT OF THE FUCKING CAMERA.

WTF, ARE THEY TOO LAZY TO DOWNLOAD PORN?

You Are NEVER Gonna Break My Rule NOW

The rule is:

NEVER TELL YOUR CRUSH.

EVER.

Or else you shall add up to the pile of corpse admirations, a heaping pile of decayiing infatuations equalling itself to the massive pile of corpses in Holocaust stricken Europe.

O the mass grave in Maguindanao.

Never EVER admit on havimng a crush on a person unless it is OVER. EVER.

You shall be rejected, and beaten, and hurt and you shall always be tagged as the LOSING PARTY.

Instead, when you do have a crush, act normally. Insult the 'ol bloke once in a while, miss him secretly, or never, even. NEVER LET THEM CATCH YOU STARING AT THEM, you IDIOT.

EVER.

Especially if you're singkle like me and doesnt get dates or never gets lucky. You might think, sure why not, lets give it a go.

XXX
NO.
NEIN.
NON.
HUWAAAG.

Suicide, dude.
Never tell your crush you even remotely like him. It's like giving your enemy the dagger and marking your chest with an X.

Never, ever... Ever.

Especially a while ago. I hated myself  when I posted that I like you thing. FUCK.
FUCK FUCK FUCK FUCK FUCK.

Don't tell me it's never been tried and tested. Ask these people:

Some of these guys have already deleted me, or Ive deleted them because it was becoming too fucking embarrassing. Or they may have deleted me thinking i was going to ruin theior prfect little love affairs. And I thought I was insecure. (does NOT apply to everyone in the photo list.)

Never tell them you like them, because it's an open invitation for them to reject you! Hell, no. Crshing is supposed to be free and non-intrusive. Them KNOWING is AGAINST THE RULE.

LOOK BUT DONT TOUCH. Hell no.

And you can';t tell me I can't say the word FUCK, because it's all the FUCKING  I EVER GET!

Doppelganger

Merong isang guy sa floor na pareho'ng parehoh ko manamit, kasing katawan ko at bahagya lang mas maliit sa akin. Nung bago sa floor yun, at fresh from training, hindi ko alam na Team Lead pala siya. Nabigla ako nang miinsang kumukuha ako ng tubig at may sumigaw sa akin ng pangalan na hindi naman sa akin.

Nang lumingon ako ay nagsorry si gurl, "Pareho kasi kayo ng isang kasama namin ng bihis at ayos."

Months later nang kulang kami ng stations ay naupo ako sa dulong part ng floor, kung saan nandoon ang team niya. OMFG. Magkaiba lang ang kulay namin at nakatupi ang manggas ng polo ko. Pareho nga kami pumorma.

Ako po ito. Hindi siya. Ronnie po ang name ko, hindi binaliktad.

Another wierd thing is his name. Oo, people call me Ron. Pero Ronnie ako talaga since nung maliit na tadpole pa lang ako. Sige na nga, ayoko nagbabanggit ng pangalan except sa kaaway ko, pero for the sake of illustration, aawayin ko n lang siya. lols. His name is my name spelled backwards and the O is an A.

Gets?

May laruan ang pinsan ko dati na GI Joe, yung kambal na Cobra generals, sina TOMAX and XAMOT, na pag tinapat mo sa mirror, they spell each other's name.

Argh. Wag ganito. Pagpalagi ko iniisip, nagiging crush ko e. Maganda pa naman mata niya, parang si Wendell Ramos. Napagpantasyahan ko na ata yun minsan dahil wala ako maisip. Kaasar. Binalak ko na minsan i-add sa Facebook ko, pero wag na lang... ayoko. magulo. Haharap na lang ako sa salamin palagi.

Enwei, mukha namang nagbabago na siya ng wardrobe at ganun din ako, kaya nga kahit na ano'ng i-suggest na ibenta sa akin ni Yvette, binibili ko na lang e.

Para maiba naman.

Ang takot ko lang, baka naman magkapareho na naman kami ng taste. GRRRR.....

Penelope

Now, I haven't seen this movie, but I want to so badly now...

Learn about the movie

It's about this rich girl (Christina Ricci) named Penelope, of course, who's got everything, grace, charm, wealth... and pig's snout and ears. A victim of a curse, the only way to break the it is for one of her kind to accept her for what she is.
The parents begin to think the curse meant that another person from a wealthy clan must fall in love with her, and so the pursuit begins.

In the end, when she almost gets to the point of marrying a wealthy man, she backs out and says she likes herself the way she is.

Which breaks the spell.
A lesson for me. Penelope had the power to release herself from the curse to begin with. She just needed to love herself despite her appearance.

Which is a much better fairytale ending than Beauty and the Beast, which calls for another human being to actually accept and love the monster in you. Or like Cinderella, or Rapunzel, who each needed a prince to save them from their wretchedness.

I think it's cool. And I wanna watch this film if I can find it.
 

I Am Beginning to Think I "May" be Hot...

People asking about unrequited messages, people missing you, people you didn't reply to, getting pissied, even bitter against you; People asking you to share apartments/liuving spaces with them, or offering you to take one of their units... People asking they "do" you... people suddenly taking interest inyou...

Am I in some sort of parallel universe again?

Last night alone, I was asked if I wanted to be his partner and another one asking me to live with him.



Ninuinuninuninu... Ron has again crossed over the Twilight zone. This can't be happening... it's against all my beliefs about myself.

And yes, to you, dear special someone... There are a lot of contenders. Each one, an ace of his own. You have got to figure out what you're good at and what you can offer me. Coz, I tell, you I have an entire life I can give, and only one person to give it to.

You have got to step up... otherwise, I wouldn't know who's worth it.

This is bad. I shouldn't know I'm hot. It just isn't real.

And to you, oh special someone... STEP UP.

Ang Kaban ng Tipan

Sa kalumaan ng baul na iyon, isinilid ko ang aking mga alaala... malulungkot at masasaya. Ang unang ticket ko ng eroplano, ang unang Trade Show, ang unang dula na aking sinulat, mga liham, mga litrato, ang unang pag-ibig (yuck). Sa sala-slansang na mga papel at larawan, mga ticket, susi at maliliit pang bagay.

Ang lumang baul ay dala ko kung saan man ako nakatira. Kasama ko siya nang lumipat ako sa Makati, at kasama ko pa rin siya nang bumalik ako dito sa Bulacan Nang bumagyo at nasalanta kami ni Ondoy, kasama siya sa mga unang nailigtas. Siya ay sisidlan ng aking kaligayahan at kalungkutan, nagpapaalala sa akin ng aking pagkatao. Nagpapatibay ng aking sikmura, nagpalawak ng aking pag unawa, nang mapagpatuloy ang paglalayag sa dagat na kung tawagin ay buhay.

Walang susi ang baul. Matagal nang kinalawang ang kanyang pampinid. Ito na yata ang pinakamatanda sa lahat ng aming lumang kagamitan. Dalawa ang baul... ang mas matanda ay wala na, isa ito'ng halo ng bakal at kahoy. Matagal nang inanay ang baul na iyon, at kinalawang na rin ang bakal na nagdurugtong sa mga ito.

Ang aking baul ay mas payak, isang kahoy na kahon, ngunit akin itong inalagaan. Kada ilang buwan ay pinapahiran ng langis at isang botelya ng Pledge ang aking katuwang. Sa aking paglipat sa Makati, ay bawal siyang buksan ng kahit sino. Nang bumalik ako dito sa Meycauayan ay isa siyang sagradong bagay.

Ako si Moises, at ang aking baul ay ang Kaban ng Tipan.

Parang puso ko... nakapinid, bagama't walang susi. Tulad ng aking baul, laman niya ang napakaraming alaala, mga kaligayahan at kabiguan. Nasasaakin lamang iyon kung may gusto ito'ng kalimutan, o may gusto itong tandaan. Sagrado rin ang aking puso, parang Kaban ng Tipan.

Sino pa ba bukod sa akin ang makakabukas sa Kaban ng Tipan? Kapag ipinakita ko iyon sa iyo, ay iyo na rin ito. Iyon ang hiwaga ng aking puso, ang hiwaga ng aking baul.

Paniwalaan Ko Ba Kung Sabihin Mo'ng Mahal Mo Ako?

Marami na ako'ng napagdaanang bagyo, unos, tagtuyot, tag-araw, tag-ulan, binyag at libing. Wala na atang hindi namalas ang aking mga mata, nahawakan ang aking mga kamay at nadama ng aking puso. Ilang beses nang lumubog at sumikat ang araw sa aking magdamag, at ilang beses na di'ng namalas ang mga bahaghari at mga bulalakaw.

Kung sasabihin mo sa akin na mahal mo ako, paano ko paniniwalaan ito?

Ano na naman ba ang pinagsasasabi mo diyan?

Gusto ko nang umibig. Pero natatakot ako. Gusto kong ialay muli ang isang bahagi ng sarili ko sa taong sa tingin ko'y nararapat. Pero nanginginig ang aking tuhod, kumakabog ang akng dibdib at parang turumpo'ng umiikot ang aking katiuan sa tuwing iisipin ko iyan.

Hindi mo masisising natatakot ako. Binigyan ako ng napakalaking  dahilan para matakot. Ayokong mawala ang lahat sa isang iglap katulad ng dati. Ayoko'ng minsanan pa ay gumuho ang aking mundo at maiwang nag iisa, hiwalay sa aking pamilya, mga kaibigan at iniwan na lamang nang walang pasintabi, na walang balak pagsabihan kung bakit kelan at paano.

Walang kuwentang aminin m,o sa ibang tao na nagkamali ka pero sa akin ay ipagkait mo iyon. Hindi nila kama ang nilapastangan mo, hindi nila buhay ang minsanan mong sinira. Kng hanggang ngayon ay duwag ka, paano ko malalaman na hindi ka pa rin duwag sa taong kasama mo? Kung sinasabi mo'ng hindi ka deserving  sa pag ibig ko, paano mo malalamang hindi ka din deserving sa pag ibig ng ibang tao?

At sa akin... Paano ko naman malalaman na hindi na ulit mangyayari sa akin ang dati nang nagyari mula sa iyo?

Binigyan mo ako ng takot na ayaw mong burahin, ng kawalan ng pag asang ayaw mong bawiin.

At kayong mga kaibigan ko, paano ninyo kayang sabihin na kaya kong baguhin ang aking pananaw? Natakot na ba kayo ng sobra sobra na ayaw na niyong maranasan pa ang paglukso ng iyong puso mula sa dibdib at ang pagkamatay ng iyong pagkatao? Naranasan na ba ninyong piliting buhayin muli ang diwa na pinatay ng iba? Naranasan na ba ninyong bigyang ningas ang isang apos na matagal nang natupok?

Karuwagan ang pumatay sa akin, Katapangan ang bubuhay nang muli sa akin.



MAPALAD ANG TAONG MAGBUBUKAS NG AKING PUSO. KANYA AKO HANGGANG KAMATAYAN.

Putanginampaksyet

Ang sabi nila, count your blessings.

Ang sabi ko naman, kung ang blessing mo naman ay buhay ka, pero isa kang buhay na pipino na nakababad sa atchara, naghihintay kainin na gawin kang side dish... mabibilang mo bang blessing yun? Nalilito ako. I mean, Positive ba talaga yang advise na yan? O hinhayaan na lamang tayo na WALANG GAWIN para hindi mo na asamin ang mas magandng buhay.

Ingat tayo sa advice na ibinibigay natin sa mga kaibigan natin. Huwag tayo'ng PAKIALAMERA. Mga Echuserang Froglets kayo, feel na feel ninyong maging confidante, hindi naman tama ang ibinibigay na advise minsan. Kaya ako, I tell people whaat I think, pero dinadagdag ko naman na hindi naman imposed yun sa kanila, sila pa din ang magdedecide, NO MATTER HOW GOOD YOU KNOW THE PERSON, hindi kayo iisang tao. May detail na na-left out yan, at maaaring life threatening yung na left out niya. THT'S HOW ACCIDENTS ARE MADE.

Bigay ko na lang sa inyo ang nangyari sa akin.

I was generally unhappy for 2 years, because niwan ako ng ex ko sa bahay kung saan naging instrumento ng kanyang pagtataksil. S bahay na iyon, sa loob ng aking kuwarto, chinochorva niya ang room mate ko habang ako ay nagtatrabaho.

Nagkaroon ako ng mga kaibigan na ang advice sa akin ay umuwi sa aking pamilya because it is the time that I would need them the most.

ANG GANDANG ADVISE DI BA? It enveloped ALL HUMAN AND CHRISTIAN  values. OMG. It would be n advice Helen Vela or Charo Santos-Concio would give... or even Tita Dely... Bakit naman hindi? It is so basic... katugma niya yung "The Family that prays together, stays together," ang ganda.

Who the F would disagree with such advice? Oo nga, oo nga... tama yun. Kailangan mo sila ngayon.

No I don't.

Ako ang kailangan nila.

I rememebered why I left home in the first place. Kailangan nila ako palagi. At dahil dito na naman ako nakatira, wla na akong privacy, kung sino sino na ang nakakapasok sa room ko.

Alam mo ba na sa 5 taon na pplit palit ako ng kasama sa bahay NEVER ako nawalan ng pera? Meron nga akong Fishbowl na puno ng coins, at never nabawasan yun. nilalagyan pa nga ng mga bisita ng coins minsan e (ewan ko kung bakit.)

Pero dito, sarili kong kapatid, at pamangkin, mayat maya sa bulsa ko. Biglaan kang hihingan ng pera sa kung anu anong mga bagay. Para silang butas na bulsa. Palaging may kailangan.

Ito ang ipinagpalit ko sa buhay ko noon. Malapit ako dati sa work kko. I had ll the rest I had. mlapit ako sa mga kibigan ko. kahit mag OT ako, ok lang... Ngayon minus 6 hours ang buhay ko araw araw. Bakit?

2-3 hours ako pagpasok, at 2-3 hours ako pauwi.

Ng pamasahe ko, pag kinwenta ko,  Rent at bills ko na nung nakatir ako sa Makati, sobra pa.

Ang 5-6 na oras na biyahe ko arw araw, would have been rest, relaxation and leisure for me. I would have been excelling sa trabaho ko at malamang na promote na ako before my first year ws completed...

PERO SALAMAT SA NAPAKA KRISTYANONG PAYO NINYO, SIRA ANG BUHAY KO. LALONG PARUSA SA MGA TAONG NAKAPALIGID SA AKIN DAHIL MAINIT PLAGI ANG ULO KO.

wORSWE PART IS, HIONDIO KO NA SILA FRIENDS DAHIL THJE MOMENT NA UMANGAL NA AKO SA NANGYAYARI SA AKIN, AY HINDI NILA KASALANAN. BAKIT KO DAW SINUNOD ANG PAYO. HINDI NAMAN PINIPILIT.

BIGLANG HINDI PINIPILIT. AFTER MONTHS NA INUULIT ULIOT SA AKIN ANG PAYO N YAN... HINDI PLA PINILIT.

At ako pa ang hindi nagtatake responsibility for my actions samantalang napakalinis nila sa sinabi na yun.


GUYS F YOU HAVE "FRIENDS," INGAT SA PINAPAYO.

at OK LANG NA WAG SUMUNOD SA PAYO. HINDI KA NILA KILALA. GO LANG.

Happy Birthday, Daddy...

My dad was born 15 November 1939... That makes him 70 today.

OMG, Dad, you're so old. It's a good thing nobody's seen you go grey and wrinkly. You were always handsome. In heaven everybody looks good, I guess.

People say I remind them of you. That's funny... We RARELY agreed on anything while you were here. People thought I became you. They keep expecting me to do things the way you'd do them. Jay hates me now. And the kids call me Daddy too.

I followed your LAST  advise... "Where you feel lost and you no longer know who you are... you always know where home is."

It's driving me NUTS, dad.

Anyways, If you have more of those advices, tell me of those SUBTLY. No Hamlet's Ghost-stuff... you know how much I hate apparitions.

HAPPY BIRTHDAY.

Mga Echuserang Froglets

So kagabi dapat maghahanap ako ng makakai'ng mga echuserang froglets.

Gora ako sa Trinoma. So dapat papanoorin ko ang 2012. Pero Nag "end of the world" ng plans ko nung makita ko ang sooooooobrang haba ng pila, na halos sumakay na sa Merry go round ang mga tao'ng nakapila.

Gora ako sa garden at nag yosi.

bumili ako ng Black Bat at ng isang magandang lighter sa Lighters Galore.

Pinagyaman ko ang mga mata ko sa mga lalaki doon. E alam naman ninyo na hanggang imagination lang naman ako. Binalak ko mag browse ng mga MP3 Players at binisita ko din ang Power mac store. Ayoko nang mag-iPhone pero gusto ko mahg iPod Touch.

Nangangati na ang ulsa ng bagong sweldong lolo ninyo nang tumawag si Archie.

Si Archie ang maybahay ni Bham, bestfriend ko. birthday niya kahapon. kinukulit ako'ng pumunta.

Eeee... ayoko sana kasi  I'm hunting froglets nga e.

Pero napilit din ako.

In fairness, binusog naman ako ni Archie. nagkuwentuhan kami. Pagkarami raming gata ang nakain ko: Ginataang alimasag, Chicken curry, tapos beer na may Iced Tea, courtesy of Bham.

Hinintay nila akong tumakbo ng banyo. Pero nauna si Bham.

Tapos ni-raise na naman nila ang topic about Robin. Feeling ko binibuild up na nila sa akin ang lead na gitarista nina Xie. E sana may pinapakita sa aking litrato ano? Ang huli nireto sa akin ng mga yun naging bf ni EI. Cute na cute sila kay Ems, e hindi ko talaga type e...  hindi ako fan ng mga cherubs.

Sana nga ipakita na nila sa akin si Robin na yan... makita kung ano meron yan. Hindi naman ata papasa sa akin... o baka ako hindi pumasa dyan... WORSE, hindi pa matuloy yang pag reto-reto na yan e...

naku dati, nagpaparetoako sa kanila wala silang maiproduce na froglets. Kahit tadpoles wala.

Hindi naman ako umaasa pang maka chorva ulit.

Sobrang tagal ng 3 years para maging talunan.

Lumalalim na ang gabi... yan ang sabi ni Paolo Bediones.

Line ko din kaya yan kapag lasin na ako kakainom sa Bed, at wala man lnag ni isang lumapit sa akin para makipagkilala.

Bumili ako ng pabango kahapon. Mura lang. Nautica Blue. Kya ko binili, kasi naman ung isang TL, sabi kapag mabango daw ang isang lalaki pogi points sa mga badessa. So, buy ako.

Sino naman ang lalanghap sa akin sa loob ng office o sa church o sa bahy di ba?
Makikipagkilala ba sa akin ang nakakatabi ko sa bus o FX? Sasamyuin ba ako ng kakiskisan ko sa MRT? Malamang. Pero yung point na makipagkilala sa akin, malabo yun.

No, I'm not a pessimist.

I'm a REALIST. Parang si Claudine. Realista ako. Yung totoo lang naman ang sinasabi ko. Paano naman ako gigimik sa Malate kung tuwing Sabado ay may crisis sa simbahan na kelangan ko daw puntahan. Naiinis ako minsan sa mga church org. Wala na ako dun e. Bakit kelangan ko silang balikan at pagsabihan? Kailangan ko ng CHORVA.

Punyeta nagagalit na ako sa knaila.

At sa mga echuserang froglets na nagbabasa nioto, don't tell me na dun ako maghanap ng karir, UTANG NA LOOB, ayokiong ma-DEATH SENTENCE. at sa bahay pa ng diyos niyo ako paghahanapin ng gagawan ng kasalanan.

Para akong bampirang umiiwas sa dugo ng tao. Naiinis nga ako pag nalalapitan ako ng guwapong maskuladong lalaki e. Imaginin mo si Edward Cullen, tapos lumapit ka at naglalaslas ng braso mo sa harapan ko.

O DI BA.

Para akong mawawalan ng tino sa sarili ko nun. Baka naman mawalan ako ng ulirat sa sobrang ligaya.

Imaginin mo kapag nakakita ako ng hubad na lalaki sa gym. Tumigil pa kasi ako e. Sana hindi na lang para wa epek sa akin.

So ang gawain ko... nakakahiya. Natutuwa na ako na nakasiksik sa mga kalalakihan sa MRT. Dun ako nakakaranas na madikit ang katawan ko sa ibang tao. Sa public CRs naman, BIYAYA na sa akin na makasilip ng uten ng gwapo habang umiihi.

Kaya kayong mga magsi-CR... wag namang madamot, TINITINGNAN lang naman e. Para naman kayong ginahasa, hindi ko naman kayo aanuhin e.

Kung gusto ninyo e di sige.

Ung lasing nga sa kanto sa amin, hindi na tumatalikod pag umiihi nung isnag gabi. tiningnan ko talaga, ang reaksyon ko, "how nice, sana tumapat ka pa sa ilaw."

Kaso baka may balaraw yung tao, isaksak sa baga ko.

Tigang na tigang ako para akong WEREWOLF sa ilalim ng sinag ng buwan.

AAAARRRGH.
TANGINA. Pakantot.

O sige, pupunta na ako sa Choir practice... Ciao. God Bless.