Be One of My Froglets

Search This Blog

Tuesday, November 17, 2009

Putanginampaksyet

Ang sabi nila, count your blessings.

Ang sabi ko naman, kung ang blessing mo naman ay buhay ka, pero isa kang buhay na pipino na nakababad sa atchara, naghihintay kainin na gawin kang side dish... mabibilang mo bang blessing yun? Nalilito ako. I mean, Positive ba talaga yang advise na yan? O hinhayaan na lamang tayo na WALANG GAWIN para hindi mo na asamin ang mas magandng buhay.

Ingat tayo sa advice na ibinibigay natin sa mga kaibigan natin. Huwag tayo'ng PAKIALAMERA. Mga Echuserang Froglets kayo, feel na feel ninyong maging confidante, hindi naman tama ang ibinibigay na advise minsan. Kaya ako, I tell people whaat I think, pero dinadagdag ko naman na hindi naman imposed yun sa kanila, sila pa din ang magdedecide, NO MATTER HOW GOOD YOU KNOW THE PERSON, hindi kayo iisang tao. May detail na na-left out yan, at maaaring life threatening yung na left out niya. THT'S HOW ACCIDENTS ARE MADE.

Bigay ko na lang sa inyo ang nangyari sa akin.

I was generally unhappy for 2 years, because niwan ako ng ex ko sa bahay kung saan naging instrumento ng kanyang pagtataksil. S bahay na iyon, sa loob ng aking kuwarto, chinochorva niya ang room mate ko habang ako ay nagtatrabaho.

Nagkaroon ako ng mga kaibigan na ang advice sa akin ay umuwi sa aking pamilya because it is the time that I would need them the most.

ANG GANDANG ADVISE DI BA? It enveloped ALL HUMAN AND CHRISTIAN  values. OMG. It would be n advice Helen Vela or Charo Santos-Concio would give... or even Tita Dely... Bakit naman hindi? It is so basic... katugma niya yung "The Family that prays together, stays together," ang ganda.

Who the F would disagree with such advice? Oo nga, oo nga... tama yun. Kailangan mo sila ngayon.

No I don't.

Ako ang kailangan nila.

I rememebered why I left home in the first place. Kailangan nila ako palagi. At dahil dito na naman ako nakatira, wla na akong privacy, kung sino sino na ang nakakapasok sa room ko.

Alam mo ba na sa 5 taon na pplit palit ako ng kasama sa bahay NEVER ako nawalan ng pera? Meron nga akong Fishbowl na puno ng coins, at never nabawasan yun. nilalagyan pa nga ng mga bisita ng coins minsan e (ewan ko kung bakit.)

Pero dito, sarili kong kapatid, at pamangkin, mayat maya sa bulsa ko. Biglaan kang hihingan ng pera sa kung anu anong mga bagay. Para silang butas na bulsa. Palaging may kailangan.

Ito ang ipinagpalit ko sa buhay ko noon. Malapit ako dati sa work kko. I had ll the rest I had. mlapit ako sa mga kibigan ko. kahit mag OT ako, ok lang... Ngayon minus 6 hours ang buhay ko araw araw. Bakit?

2-3 hours ako pagpasok, at 2-3 hours ako pauwi.

Ng pamasahe ko, pag kinwenta ko,  Rent at bills ko na nung nakatir ako sa Makati, sobra pa.

Ang 5-6 na oras na biyahe ko arw araw, would have been rest, relaxation and leisure for me. I would have been excelling sa trabaho ko at malamang na promote na ako before my first year ws completed...

PERO SALAMAT SA NAPAKA KRISTYANONG PAYO NINYO, SIRA ANG BUHAY KO. LALONG PARUSA SA MGA TAONG NAKAPALIGID SA AKIN DAHIL MAINIT PLAGI ANG ULO KO.

wORSWE PART IS, HIONDIO KO NA SILA FRIENDS DAHIL THJE MOMENT NA UMANGAL NA AKO SA NANGYAYARI SA AKIN, AY HINDI NILA KASALANAN. BAKIT KO DAW SINUNOD ANG PAYO. HINDI NAMAN PINIPILIT.

BIGLANG HINDI PINIPILIT. AFTER MONTHS NA INUULIT ULIOT SA AKIN ANG PAYO N YAN... HINDI PLA PINILIT.

At ako pa ang hindi nagtatake responsibility for my actions samantalang napakalinis nila sa sinabi na yun.


GUYS F YOU HAVE "FRIENDS," INGAT SA PINAPAYO.

at OK LANG NA WAG SUMUNOD SA PAYO. HINDI KA NILA KILALA. GO LANG.

No comments:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...